Psikodrama, Jacop Levi Moreno’nun 1920’ lerde geliştirdiği bir yöntemidir. Psikodrama, Yunanca’daki “psyche (ruh)” ve “drama (eylem)” sözcüklerinden oluşur.

Psikodrama, bireyin, üzüntü ve kaygıya kaynaklık eden problemini, bir grup karşısında, gerçek yaşamında olduğu biçimiyle, bir rol olarak oynayıp ortaya koymasıdır. Böylece bireye bunu yapma fırsatı verilerek; duygularını ve tepkilerini ortaya koyması ve sorunları hakkında bilinçlenmesini sağlaması bakımından etkili bir terapi yöntemidir.

Psikodrama kişilerin duygusal ve fiziksel sağlığını iyileştirdiği gibi onun bilişsel, davranışsal ve duygusal becerilerini de geliştirir. Bu terapi çeşidi grup ortamında ve bireysel ortamda uygulanabilmektedir ve kişide en üst seviyede iyileşme ve aydınlanmaya ulaşmayı hedeflemektedir.

Psikodrama da yeni roller alınarak örneğin; öğrenci, evlat, baba, anne, müdür, bazen gerçek hayatta deneyimlenmeyen prens, kraliçe, peri vb. rol repertuarı genişletilir. Kişinin rol repertuarı ne kadar genişler, gelişir, esnekleşirse roller içinde spontan ve yaratıcı davranış gelişir. Bu yeni cesur tutum kişinin kaygıdan uzaklaşarak cesaretle davranmasını sağlar, bu ise ruh sağlığı açısından destek ve koruma sağlar.

Psikodramanın faydaları;

Sosyalleşmeye yardımcıdır

Problem çözme becerilerini geliştirir

Gelişime fayda sağlar

Empati becerilerini güçlendirir

Baş etme becerileri kazandırır

Yaratıcılığı geliştirir

İletişim becerilerini güçlendirir

Katılımcının kendini daha iyi tanımasına yardımcıdır

Farklı bakış açıları kazandırır

Grup bilinci oluşturur

Kişisel gelişime katkı sunar